The Struggle Is Real

Ή "8 σκέψεις καταστροφής που έχω κι έχουν προκληθεί αποκλειστικά από τον εθισμό μου στο μέηκαπ".

Μη με παρεξηγείτε. Προφανώς και λατρεύω να παστώνω τη μούρη μου. Το πρωί που ξυπναω και πίνω καφέ βάζοντας μπογιές παντού είναι το πιο fun μέρος της πρωινής μου ρουτίνας. Είναι όμως αυτές οι στιγμές που λέω Ω ΘΕΟΙ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ; Αφού τα φoράω όλα αυτά για να είμαι πιο όμορφη ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ;;

It’s simple, we kill the batman.

Είμαι εν δυνάμει τζοκερ. Μπαίνω στο ντους, βγαίνω τζοκερ.

Βγαίνω στη βροχή, τζοκερ.

Τρίβω τα μάτια μου, τζοκερ.

Μάσκαρα-ρεμενη

Οκ ηρεμία, το έχω κάνει 1984364292 φορές, βάζω μάσκαρα. Ανοιιιγω το μάτι (και το στόμα σα ροφός) κουναααω το ραβδ- ΑΟΥ! ΑΑΑΑΟΥ!! Πάλι έκανα poke στο μάτι μου. ΠΑΛΙ. ΠΩΣ:! Πως; Πως γίνεται να χτυπαω το μάτι μου ΑΚΟΜΑ; Κάθε πρωί βάζω μάσκαρα και ακόμα απειλείται η όραση μου.

Και ακόμα και να μην το κοπανήσω, ο εγκέφαλος μου θα θέλει να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου ακριβώς μόλις έβαλα μάσκαρα. Ω υπέροχα, είμαι ένα φαμπιουλους ρακούν.

Αφήνω τα σημάδια μου στο κορμί σου

Κυριολεκτικά. Βγαίνω με τον άντρα, date night επετείου ή κάτι τέτοιο, φοράω το κραγιόν μου και μένει όλο στη μούρη του.  Λες και βγήκε ραντεβού με τη θεια Μαίρη. Και δεν περιορίζομαι σε μαγούλα. Αφήνω σημάδι σε φαί,(ωω τι ωραίο ροζάκι πάνω στο πίτογυρο μου), χαρτομάντιλα, χέρια, ακόμα και μαξιλάρια κυρίες και κύριοι!   Ή, το χειρότερο, αφήνω το μισό μου μεηκαπ πάνω στο κινητό μου. Και η απορία είναι η εξής: τώρα έχω και ένα ανάγλυφο σημάδι από S3 mini στο μάγουλο μου;

Απογοήτευση

Αυτή η λέξη αποκτάει νέο νόημα όταν μιλάμε για μεηκαπ. Διαβάζω ένα σωρό ριβιουζ για το ταδε τέλειο προϊόν, μαζεύω λεφτά, πάω το αγοράζω και τελικά ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Ναι, εσένα κοιταω scrub του κορρε που βρωμάς. Κι εσένα κραγιόν που άλλο χρώμα φαίνεσαι κι άλλο είσαι, τι υποκρισία, πως αντέχεις τον εαυτό σου… Οκ μπορεί η μυρωδιά να είναι υποκειμενική και τα προϊόντα αυτά να είναι θαυματουργά για άλλα δέρματα, άλλα όταν δίνω ενθουσιασμένη τα λεφτά μου και τελικά δεν το χρησιμοποιώ ποτέ, ε τι φάση.

Τουτοριαλ, αυτή η μάστιγα.

Όχι καλή μου, το υπέρ απλο σμοκι αϊ δεν είναι καν απλό! Πως το έκανες αυτό; Πως άπλωσε έτσι; Μήπως φταίνε τα πινέλα μου; Και γιατί το χρώμα βγήκε έτσι, χρησιμοποιούμε την ιδία σκιά, γιατί έμενα είναι ξεπλυμένο;! Και μαντεύετε τη συνεχεία- ΤΖΟΚΕΡ. Η συμβουλή μου είναι να μην βάφεται ποτέ κάνεις με γιουτιουμπ τουτοριαλ πριν βγει. Θα αργήσει πολύ, το εγγυώμαι.

Μα είσαι τόσο πιο όμορφη φυσική.

Είπε ο γλυκούλης μου ενώ φορούσα 27 διαφορετικά προϊόντα. Και μη χειρότερα, τον πίστεψα, και πήγα σπίτι του φορώντας μόνο την ενυδατική μου. Περίμενα να ακούσω το «ειδές ποσό πιο όμορφη είσαι». Τελικά άκουσα «ΤΙ ΣΠΥΡΟΥΚΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ». Να σαι καλά ρε μωρό. Οκεη ας μην υπερβάλλω, δε χρειάζεται να φαραώ πάντα 3 στρώσεις μεηκαπ. Αυτές οι αηδίες με το είσαι πιο όμορφη φυσική είναι γλύκες, άλλα δυστυχώς προτιμώ να μην γυαλίζει το κούτελο μου, και οι μαύροι κύκλοι να είναι κρυμμένοι.

Πνίξε το συναίσθημα

Δε θα κλαψω. Δε θα κλάψω. Έχω πι εμ ες και αυτή η ταινία είναι τόσο λυπητερή, το καημένο παιδάκι θέλει το σκυλάκι του, αλλά όχι δε θα κλάψω γιατί το μαύρο δάκρυ θα είναι γεγονός. Εκτός κι αν το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένο όποτε αδιάβροχα τα πάντα, για να κλαίω με τις ώρες και να είμαι και πανέμορφη. Όσο πανέμορφη μπορώ να είμαι με τις μύξες και την κατακόκκινη φάτσα.

Είμαι αργόσχολη

Η φάση που συνειδητοποιείς ότι το τελευταίο 20λεπτο απλώς βάφεσαι και σκάφτεσαι «μήπως αυτό μου τρώει τζάμπα χρόνο». Τι κάνω στη ζωή μου; Ποσό ελεύθερο χρόνο έχω; Μήπως θα έπρεπε να κάνω μια τελευταία επανάληψη; Και μετά βλέπω το υπέροχο αποτελεσμα,οπότε WORTH IT.  (Εντάξει, όχι πάντα, αλλά και πάλι)

 Τα φιλιά μου,

(ωχ σου αφησα σημαδι, μισο *τριψιμο τριψιμο τριψιμο*)