28.12.15

Year Review (part 1)

Οι 6 συνήθειες που ξεκίνησα το '15 και θα συνεχίσω το '16- και προτείνω ανεπιφυλακτα:

Να λέω πιο συχνά ευχαριστώ αντί για συγγνώμη είναι κάτι που ακόμα προσπαθώ αλλά διάβασα αυτό το κομιξάκι που μου έστειλαν και πράγματι, κάποιες φορές είναι πολύ καλύτερο να πεις "σε ευχαριστώ που καταλαβαίνεις" από το "συγγνώμη που δε βγάζω νόημα". Κυρίως είναι καλύτερο ως αρχή να δηλώνεις ευγνωμοσύνη και όχι μετάνοια. Γιατί κάποιες φορές όντως μετανιώνεις και το συγγνώμη έχει χάσει την αξία του.




Να ξυπνάω νωρίς το πρωί μπορεί να σημαίνει ότι κοιμάμαι και πιο νωρίς και χάνω τα βραδια μου, αλλά είναι μια θυσία που μπορώ να κάνω προκείμενου να αυξήσω την παραγωγικότητα μου. Και είναι υπέροχη η αίσθηση του να πέφτω το βράδυ στο κρεβάτι, κουρασμένη και να πω ε ναι! σήμερα έκανα πράγματα που έχουν σημασία για μένα, δούλεψα και είχα χρόνο για όλα αυτά!



Να εχω ρουτίνες. Η ρουτίνα δεν είναι κακό πράγμα ρε παιδιά. Οκ όχι πάντα τουλάχιστον. Το να ξέρεις ότι από την ώρα που θα ξυπνήσεις έχεις ένα game plan για όλη τη ήμερα σε βοηθάει να φέρεις εις πέρας την αποστολή σου. Οποία κι αν είναι αυτή. Μετράς τους χρόνους σου, δεν αργείς, ξέρεις ότι θα ξυπνήσεις και θα έχεις να κάνεις πράγματα. Και σιγά σιγά βάζεις καλές συνήθειες στις ρουτίνες  σου και νιώθεις καλά που τα 'κανες. Αν είσαι της αναβολής σαν κι εμένα θα λατρέψεις αυτό το αππ. Ναι έχει αστείο όνομα.



Να περιτριγυρίζομαι από ομορφα πράγματα. Ναι ναι είμαι ένα ματεριαλιστικό πλάσμα αλλά γιατί να έχω στην κατοχή μου κάτι που να μου φαίνεται άσχημο ή και αδιάφορο; Θα σαπίσω σπίτι με τις πιτζάμες την Κυριακή. Ε θέλω οι πιτζάμες μου να είναι πανέμορφες και να νιώθω φαμπ μέσα στη μπιχλα μου. Και θέλω το γραφείο μου να έχει πάνω πράγματα και να το βλέπω και να λεω αυτό μάλιστα, θέλω να κάτσω να κάνω δουλίτσα. Γιατί να εχω μια σπασμένη κίτρινη διαφημιστική κουπα, όταν μπορώ να διαλέξω μια φθηνή πανέμορφη που να με εμπνέει να πιω καφέ και να ξεκινήσω τη ήμερα μου;



Ναι μου αρέσουν τα ωραία πραγματάκια αλλά λέμε όχι στην υπερβολή. Όχι δε χρειάζομαι 10 κούπες, 5 γόμες, 8 πακετάκια ποστ ιτ. Αυτό είναι κάτι που παλεύω ακόμη αλλά μινιμαλιζμ ιζ δε κι. Εχω πετάξει από την αρχή του χρόνου δεν ξερω κι εγώ πόσα πράγματα και εχω δώσει άλλα τόσα. Ομορφα ξε-ομορφα αλλά αν απλώς κάθονται τι να τα κάνω; Όλη αυτή η υπερβολή με πνίγει πολλές φόρες. Και είναι δύσκολο γιατί υπάρχουν ΤΟΣΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΒΛΑΚΕΙΟΥΛΕΣ αλλά ναι τι; Όχι η ζωή μου δε θα αλλάξει με το 36ο κραγιόν. Γι αυτό είναι καλή συνήθεια να κατανοώ τι είναι σημαντικό για μένα και να εστιάζω εκεί. Μπορώ να υπερβάλω με κάποια πράγματα απλώς όχι με όλα. Όσο κι αν λατρεύω τα shopping sprees. Λιγότερα πράγματα, άρα λιγότερο αγχος.




Επίσης εδώ και κάποιους μήνες κάνω προσπάθειες να αλλάξω τις διατροφικές μου συνήθειες. Εχω κόψει το γάλα και γενικότερα τα γαλακτοκομικά (αν και τώρα στις γιορτές εχω λαλήσει τελείως #γουρουνιασμα) και περιορίζω το κρέας στις Δευτέρες. Το στομάχι μου δεν έχει ξαναυπαρξει πιο ήρεμο, το δέρμα μου είναι πιο καθαρό και περιορίζω αναγκαστικά πάρα πολλά γλυκα. Και κυρίως τρώω πράγματα που είναι cruelty free. Oποτε win win.



Τα κεριά είναι απλώς το απόλυτο mood booster. Η φλογίτσα που τρεμοπαίζει, το ελάχιστο φως και η μυρωδιά είναι ένα combo που δεν μπορώ να ξεπεράσω. Αν κάθομαι και παίζω/διαβάζω/μελετάω/απλώς χαζεύω τα κεράκια μου δίνουν μια αίσθηση ατμοσφαίρας που κάνει τα πάντα λίγο πιο ωραία. 

...Αυτό ηταν το πόστ παρτ 1 για την ανασκοπηση, θα ακολουθησουν για μπωτε (duh!) , φαϊ και geeky stuff. 4 μέρες ακόμα για το 2015, 4 ποστς.
Τα φιλιά μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου